Hout begraven blijkt verrassend effectief voor CO₂-opslag

Om de klimaatopwarming tot 1,5°C te beperken, moeten de uitstoot van broeikasgassen verminderen en moet CO₂ uit de atmosfeer afgevangen worden. Het begraven van houtresten zou mogelijk tussen de 769 en 936 gigaton CO₂ uit de lucht kunnen halen tegen het jaar 2100. Dit zou neerkomen op een wereldwijde temperatuurdaling van 0,35-0,42°C. De methode lijkt het meest effectief, kostenefficiënt en een duurzame manier om koolstof af te vangen.

Twee meter diep

Beheerde bossen, doorgaans gebruikt voor houtkap, produceren enorme hoeveelheden houtresten. Als deze resten verbrand worden of blijven liggen tot het vanzelf ontbindt, stoten ze veel koolstofdioxide uit. Wanneer deze resten twee meter diep begraven worden, voorkomt het uitstoot van het broeikasgas. Daarnaast blijft de koolstof ook honderden of zelfs duizenden jaren in de bodem bewaard. Dit komt omdat de bodem een zeer goede isolator is en op natuurlijke wijze zuurstof kan verminderen om te voorkomen dat houtresten ontbinden.

Schematische weergave van geconserveerd houtafval, toegevoegd aan het model van het onderzoek. (GPP staat voor Bruto Primaire Productie, CWD voor grof houtafval, SOM voor organische bodemmaterie). Bron: Y. Luo et al. (2025)

Duurzaam en winstgevend

De kosten voor het toepassen van deze techniek worden geschat op slechts 2% tot 5% van de koolstofuitstoot dat ermee bespaard wordt. Dit maakt het een zeer kosteneffectieve methode, vooral in vergelijking met andere technieken om koolstof af te vangen. Bovendien zou de methode het risico op natuurbranden kunnen verminderen door het verwijderen van resten, die makkelijk branden en bosbeheer bemoeilijken.

Als deze relatief goedkope en duurzame aanpak breed wordt toegepast, kan dit de Verenigde Staten aanzienlijk helpen om broeikasgasemissies terug te dringen. Als de VS 66% van het houtafval uit beheerde bossen zou begraven, zou het tegen 2050 haar doel van netto-nul uitstoot kunnen bereiken.

Veel potentie

Het bewaren van houtafval in de grond heeft een groot potentieel voor klimaatmitigatie. Niet alleen houtresten van beheerde bossen kunnen worden begraven tegen de CO₂-uitstoot, maar ook bijvoorbeeld houtafval van stedelijke gebieden, boomgaarden en boerderijen. De potentiële impact is groot.

Onderzoekers van Cornell University benadrukken dat er meer onderzoek nodig is om de lokale en grootschalige effecten van de techniek te evalueren. De bodemgezondheid, methaanuitstoot, nutriënten en biodiversiteit zouden erdoor beïnvloed kunnen worden en het is belangrijk om eventuele neveneffecten te identificeren. Uitgebreide testen kunnen de sterke en zwakke punten beoordelen, terwijl de implementatie kan worden geoptimaliseerd en de kosten en CO₂-uitstoot kunnen worden geminimaliseerd.