Staten VS bestrijden droogte door regen op te wekken
Om de droogte, die het westen en zuiden van de VS al jaren in de greep heeft het hoofd te bieden, nemen steeds meer staten in de Verenigde Staten hun toevlucht tot controversiële technieken, zoals het met zilverjodide inzaaien van wolken. Dit alles in de hoop dat er meer neerslag valt dan anders en droogte kan worden verlicht.Het inzaaien van wolken met zilverjodide is een techniek die al sinds de jaren veertig van de vorige eeuw wordt toegepast. In ongeveer 50 landen op aarde wordt de techniek gebruikt, meldt CNN. Ondanks de al lange geschiedenis van de methode, is het inzaaien van wolken met zilverjodide nog altijd met controverse en scepsis omgeven.
Het grootste probleem is dat het vrijwel niet mogelijk is wetenschappelijk vast te stellen of de regen of sneeuw, die je met het inzaaien van wolken denkt op te wekken, in andere gevallen niet zou zijn gevallen. Een ander punt is dat de techniek belastend is voor het milieu, niet alleen vanwege het gebruikte zilverjodide, maar ook omdat je steeds weer vliegtuigen nodig hebt om de wolken in te zaaien. Verder kost de methode veel geld en is het eigenlijk niet mogelijk om te bepalen hoe effectief die gemaakte kosten uiteindelijk zijn.
Wyoming
Eén van de staten in de VS die een wolkeninzaaiproject heeft, is Wyoming. Het is een staat in het westen van de VS, gelegen in en ten oosten van de Rocky Mountains, middenin het droge gebied dus. De staat startte in 2003 een onderzoek naar het toepassen van de techniek van wolkeninzaaiing. Vanaf 2013 is er een vast programma.
Omdat je alleen wat kunt betekenen als er wolken zijn met daarin onderkoeld water – temperaturen spelen dus ook een rol – kun je er niet elke dag op uit. In het lopende seizoen zijn er tot nu toe 28 vluchten geweest. Eenmaal in de wolk worden een soort van vuurpijlen, die aan de vleugels van het vliegtuig vastzitten, aangestoken. Vanaf dat moment komt het zilverjodide in de wolk terecht. De kleine deeltjes, waaruit het zilverjodide bestaat, hebben de vorm van ijskristallen. Ze fungeren in de wolk als vrieskernen. De onderkoelde waterdruppeltjes zetten zich erop af. Er ontstaan sneeuwvlokken en die vallen omlaag.
Meer sneeuw
Het doel van het programma is meer sneeuw te laten vallen dan als de wolk niet zou zijn bewerkt. Die sneeuw komt in de bergen van Wyoming terecht, waarna de smeltende sneeuw in de zomers als waterbron kan dienen voor de lager gelegen gebieden eronder en voor de waterreservoirs waarmee het gebied de warmte probeert door te komen. Ondanks het geregeld inzaaien van wolken is in het huidige seizoen opnieuw veel minder sneeuw dan normaal gevallen. Vaak niet meer dan ongeveer 60 procent.
Zoals al aangegeven, is de methode omstreden. Behalve dat het moeilijk is om te bewijzen hoeveel effect het inzaaien van de wolken heeft, wordt ook gevreesd dat het opwekken van neerslag in het ene gebied betekent dat een ander gebied er juist bekaaider vanaf komt, omdat daar minder vocht in de lucht aanwezig is dan anders het geval zou zijn geweest. Verder wordt gewezen op de kosten en op de gevolgen voor het milieu, ook van het veelvuldig vliegen met vliegtuigen om de wolken in te zaaien.
1 a 2 procent
In Wyoming gaan ze ervan uit dat het inzaaien van wolken de hoeveelheid neerslag in de staat jaarlijks met ongeveer 1 a 2 procent verhoogt. Een oplossing voor de droogte in het gebied is het dan ook zeker niet. Wel is het een extra stuk in de gereedschapskist om de problemen door de droogte te lijf te gaan. Je kunt er een klein beetje extra water mee in de stuwmeren krijgen, maar niet genoeg om als oplossing te dienen.
Niet alleen in Wyoming, maar ook op andere plaatsen wordt met het inzaaien van wolken ervaring opgedaan. Uit de beste benaderingen die uit tot nu toe gedane onderzoeken naar voren zijn gekomen, blijkt dat het effect tot maximaal ongeveer tien procent kan oplopen, als je het goed doet. De overige 90 procent wordt nog steeds door het weer zelf geregeld. Uitkomsten als deze zijn duidelijk en ook erg behulpzaam bij het op waarde schatten van berichten vanuit bijvoorbeeld China, waar gezegd wordt dat regen bij sommige belangrijke evenementen wordt weggehouden door wolken in te zaaien. In de praktijk is dat dus niet mogelijk. Als het moet regenen, regent het. Hooguit iets minder hard.
Aanpakken bij de bron
De wetenschappers, die onderzoek naar het inzaaien van wolken hebben gedaan, zijn over het algemeen van mening dat je het geld, dat met de uitvoering van de programma’s is gemoeid, beter aan initiatieven kunt besteden die klimaatverandering en de daarbij behorende toenemende droogte tegengaan. Oftewel de droogte bij de bron aan te pakken. Dan lijken de kansen op succes toch een stuk groter dan met het inzaaien.
