Prima voorjaarsweertje bij klassieker Milaan-San Remo

De lente kan nogal eens wispelturig zijn, dat hebben we in het verleden al regelmatig gezien tijdens de klassiekers. Kou, regen, sneeuw zelfs, het kan allemaal nog voorkomen in deze tijd van het jaar. Komend weekend dus niets van dat alles, in elk geval niet in dit deel van Italië. Iets verder naar het zuiden, boven Corsica en Sardinië, hangt een storing die regen op gaat leveren, maar deze weet het vasteland zaterdag niet te bereiken.

Langste eendagskoers

Daar zullen de renners vast blij mee zijn, want Milaan-San Remo is nogal een tochtje; het is met bijna 300 kilometers de langste professionele eendagskoers die er is. Vanuit Milaan, in het noorden van Italië, gaat het zuidwaarts. Vlakbij Genua komen de renners dan aan bij zee en rijden vervolgens in zuidwestelijke richting langs de kust naar de finish in San Remo, dat vlakbij de grens met Frankrijk ligt. Ongeveer in het midden ligt de hoogste beklimming, een heuveltje van ruim 500 meter hoogte. Maar ook in de staart zitten nog een paar kleinere beklimminkjes waar de race al regelmatig op werd beslist.

Van het weer hebben de renners dus niet veel te vrezen. Het ziet er zaterdag vrij zonnig uit, met wel wat wolkenvelden die voorbijkomen. Maar het lijkt droog te blijven en bovendien waait het nauwelijks. Er wordt slechts een zwakke zuidoostelijke wind verwacht. Ook over de temperatuur valt weinig te klagen: het is tijdens de rit ongeveer 15 graden. Een prima lenteweertje dus, dat heel weinig invloed op de wedstrijd zal hebben.

Rittenkoers in eigen land

Ook in eigen land is het de komende dagen heel aardig voorjaarsweer. En ook bij ons wordt er gekoerst! Vandaag start de rittenkoers Olympia’s Tour, in het noorden van ons land. Hier doen vooral de continentale en nationale ploegen aan mee. Vandaag is er een ploegentijdrit bij Hardenberg, met veel zon en niet veel wind. Morgen wordt 173 kilometer door Drenthe gereden, in wat je de enige ‘bergetappe’ zou kunnen noemen: aan het eind van de rit worden de renners een paar keer over de zogenaamde ‘Col du VAM’ gestuurd. Dat is niet veel meer dan een geasfalteerde afvalberg met een schrikbarende hoogte van 34 meter en een maximaal stijgingspercentage van – ntoch nog – 15%. Heel eventjes dan.

Waaiers?

Zaterdag en zondag gaat het weer waarschijnlijk een grotere rol spelen, en dan met name de wind. Een etappe door de provincie Groningen en nog eentje door Drenthe staan garant voor een parcours dat zo plat als een dubbeltje is, met veel wijd open ruimte eromheen. Daar heeft de wind vrij spel. En die wind gaat juist zaterdag en zondag iets aantrekken. Met zaterdag een noordoosten-, en zondag een oostenwind, kun je de waaiers nu al aan zien komen.