Hemelvaart: kleumen op de camping

Toen ik zelf een paar weken geleden een plekje op een Drentse camping reserveerde, was er natuurlijk nog geen goede weersverwachting voor dat weekend te maken. Maar ja, het was al een hele tijd prachtig weer. En als het elke dag zonnig en warm is, zou je bijna vergeten dat het ook nat en koud kan zijn. En al helemaal wat dat betekent als je met een heel klein tentje op een camping staat. Ach, hoe erg kan het zijn?

Zo’n anderhalve week geleden begon het er al wat minder rooskleurig uit te zien. Dalende temperaturen, tot ver onder gemiddeld. Nou ja, kou is nog wel mee om te gaan. Maar naarmate het weekend dichterbij kwam, verscheen er ook steeds meer neerslag in de kaarten. De grootste kans daarop in het noorden van het land. Drenthe was duidelijk niet de place to be.

Druppels

Terwijl ik me vastklampte aan mijn eigen woorden – ‘op de meeste plaatsen is het overwegend droog’ – toog ik woensdagavond toch naar Drenthe. Gewapend met regenlaarzen en een warme deken, uiteraard. Onderweg naar het noorden begon de lucht grijzer en grijzer te worden, en toen ik de provinciegrens bereikte begonnen de eerste druppels op mijn ruit te vallen. Lekker dan.

Erg koud was het nog niet, maar het waaide wel flink. Toen ik in de loop van de avond arriveerde, viel er nog steeds af en aan wat regen. Niet hard genoeg om te gaan schuilen, maar ook niet zo licht dat je buiten kon blijven zitten. Snel zette ik mijn tent op en smeet alle andere spullen erin zodat niet alles al in de eerste minuut natregende. Het was al best laat, dus ik ging maar slapen. En ik realiseerde me dat er ook niet veel anders op zat.

Niets mis met dit tentje, maar toch niet geheel toereikend voor afgelopen weekend.

Schaapscheerderskou

Het was best een gok die ik had genomen, bedacht ik. Natuurlijk biedt het late voorjaar bij ons geen enkele garantie op mooi weer. Sterker nog: meestal komt er juist in deze tijd een wat koudere, grijze periode voor. De zogenoemde schaapscheerderskou (normaalgesproken ergens tussen 5 en 20 juni) was vroeg dit jaar, maar ik heb hem in volle glorie kunnen meemaken. Wandelend door Drenthe ben ik vele pasgeschoren schapen tegengekomen, dus voor hen kwam het allemaal prima uit. Voor de vele duizenden campinggasten misschien wat minder.

Nu pakken de meeste kampeerders het tegenwoordig wat minder primitief aan dan ik, maar toch was het beeld op de camping er vooral een van regenlaarzen, dikke truien en een enkele paraplu. Niks lange zwoele avonden onder de luifel; rond een uur of tien kroop iedereen in zijn donzen slaapzak. Ik had niet eens een luifel om onder te zitten, maar gelukkig zou de volgende dag een vriendin met een kampeerbusje aansluiten, dat bood meer perspectief.

Trui aan trui uit

Zoals verwacht werd het dat weekend elke dag wat kouder. Bovendien bleek het te kloppen dat de meeste buien in het noorden vielen. (Het leek er zelfs op dat ze allemaal in oost-Drenthe vielen.) Maar laten we niet overdrijven: overdag scheen ook regelmatig de zon, en dan was het heerlijk. Als de zon even weg was, scheelde dat wel meteen een trui. De buien kwamen vooral in de avond en de nacht. ’s Nachts lag ik prima onder een warme deken, en al werd ik soms wakker van het gekletter op mijn tentdakje, de wolken zorgden er ook voor dat het niet écht te koud werd.

Eindeloze barbecue

De avonden waren eigenlijk erger dan de nachten. Soms wat regen, het koelde al behoorlijk af, en vooral: de wind was nog niet gaan liggen. Iedereen die de afgelopen avonden zittend onder een luifeltje heeft doorgebracht, kan er waarschijnlijk over meepraten. De truien waren niet aan te slepen. Wij hebben ons gewarmd aan de barbecue, waar we gewoon de hele avond kolen op bleven gooien, ook toen het eten allang op was. Dat werkte overigens prima.

Nee, zo erg is een beetje kou of regen natuurlijk niet. Al is het wel jammer als er nog een stortbui langskomt vlak voor je je tent weer wil inpakken. Die droogt ook wel weer. Het was een heerlijk weekend. Maar misschien ga ik de volgende keer toch wat ruimer om die schaapscheerderskou heen plannen.